સાત પગલાં

આવતી જતી'તી એ,

સંતાકૂકડીની રમતમાં,

પડતા'તા એના ગાલ પર,

ખંજન હસવામાં.

ખળખળ વહેતી'તી એ,

પગલા શેરીમાં પડતા'તા,

ધીમું સંગીત રેલાવતી એ,

સ્મિત હોઠો પર આવતા.

એ નાની પરી મોટી થઇને,

આજે રાજકુમારી બની,

રૂપનગરની રાણી થઈને,

અહીંથી વિદાય લેવાની.

મંગલ ફેરા ફરી રહ્યા,

અગ્નિની સાક્ષીએ આજ,

સપ્તપદીના વચનો ને ,

પ્રતિજ્ઞા લીધી છે તે કાજ.

એ ગજબની મોસમ હતી,

કે ધરા આ દુનિયામાં,

વિદાય થયા પછી શેકાયા છે,

અમ એના વિરહમાં.