રેખા

એક રેખા આભમાં દેખાય છે

જ્યાં સૂર્ય ચમકે ને ચાંદ પણ ડોકાય છે

જેટલી નાંખું ને દૂર હું નજર

ધરા ઊંચી ને આભ ઝૂકતું જાય છે !

જાણ છે એ કંઈ નથી પણ કૈંક છે

રાત-દિવસ ત્યાંથી જ તો થાય છે,

પળ, મહિના, વર્ષ ને યુગ વીત્યાં કરે

એમને કાંઈ અસર ના થાય છે !

આપણે ઉઠ્યાં ને ફરી સૂઈ ગયાં !

એમને આરામ ક્યારે થાય છે ?

જ્યારે જુઓ ત્યારે તે તેજોમય દીસે

આભ માં કોઈ બીજા એનાં જેવાં’ય છે !

ના,ખબર નથી આ તો જરાક ધાર્યું

ભલા, ધારવામાં આપણું શું જાય છે ?

ના,ગયું કંઈ એટલું જ સામું મળ્યું

ને આલવામાં એ તો બહુ હરખાય છે !

 એક ખરતો તારો પૂરે છે આશ તો

તારામાંનું બ્રહ્માંડ પણ ટમકાય છે !

ભૈ,દેખી શકે જેની હો જેવી જ્યાં નજર

બોલો,બંધ આંખે આંસુ કાં છલકાય છે ?

દુઃખ નહિ એ છે હરખ નું વહેણ ભૈ

જેટલાં ડૂબો એ તરતું જાય છે,

ના બંધ નહિ જરાંક જ ખોલો પલક

જુઓ,ને કંઈ આંખમાં દેખાય છે ?

જ્યાં સૂર્ય ચમકે ને ચાંદ પણ ડોકાય છે

એક રેખા આભમાં દેખાય છે !