પ્રશંસા

ઉપાડી એ કલમ તો,

શબ્દો ઓછા પડે,

યાદોની તારી સરવાણીમાં,

સંસ્મરણો ઓછા પડે.

તારી સાથેના સંગમાં,

દિવસો ઓછા પડે,

તું, આવીશ એવા વિચારમાં,

વિચારો ઓછા પડે.

આજે આ વનરાજીમાં,

ફૂલો ઓછા પડે,

સૌંદર્ય ઘડયું કુદરતે તારામાં,

વખાણ ઓછા પડે.

લોકોના બનાવટી હાસ્યમાં,

આ સ્મિત ઓછુ પડે,

તારા નમણા ચહેરામાં,

કાજળ ઓછુ પડે !