પાંજરું

જે સદાય ખુલ્લા આકાશે ઉડ્યું,

તે સોનાના પિંજરે જઈ ભરાયું,

સુખ સગવડનો આદી બનીને,

એ જીવતો દુનિયાને નાની કરીને.

પાંખ એને હવે બોજ લાગતા,

ઝાડ પાન એને દીઠા ન ગમતા,

એ હવે રમકડું બની ગયો હતો,

નભ કેવું હોય તે ભૂલી ગયો હતો.

બંધી બનાવનાર તો મુક્ત છે,

સ્વતંત્ર વિચારધારા યુક્ત છે,

આઝાદ હતો તે હવે બંધ છે,

આ કેવી જાતનો સબંધ છે ?