ઓ જીંદગી

મને ઓ જીંદગી તારી ઉપર બહું પ્યાર આવે છે,

અને શ્ચાસો ની શ્ચાસો સાથ આ તકરાર આવે છે,

રહ્યો છું વેગળો નખની જ માફક એ ય અચરજ છે,

રડું છું હું ને આંખે તારી અશ્રુધાર આવે છે,

મને વિશ્વાસ આવ્યો, આમ મારી બદનસીબી પર,

કરું હું પ્રાર્થના ત્યારે જ ત્યાં રવિવાર આવે છે,

ઉભો છું આંગણે તારા પ્રભુ તારો દિવાનો થઇ,

મને બસ ત્યારથી કયાં યાદ તારી રાર આવે છે,

ખરેખર પારખી એણે જ સાચી એક રગ મારી,

કલમ સઘળાં એ દર્દો નો લઈ ઉપચાર આવે છે,

જીવન ને કાચનો પથ્થર ગણીને મેં તરાસ્યો તો,

ધરી ધીરજ છતાં ઈચ્છિત કયાં આકાર આવે છે,

જશે છોડી બધાં સમયાંતરે આ ચાહનારા સૌ,

મને એમાં સમય નો કંઈ જુદો અણસાર આવે છે,

નિખાલસ ને સરળ સીધી રજૂઆતો કરે "જોગી",

ગઝલ "પાગલ"ની લઈ જુઓ કેવો યલગાર આવે છે.