લગભગ

હું તમારો થયો હતો લગભગ,

તોય કોરો રહ્યો હતો લગભગ.

એક બે ફૂલનાં સ્ખલન કાજે,

બાગ આખો ખર્યો હતો લગભગ.

આંખનો દોષ ક્યાં હતો આખર? 

આયનો પણ રડ્યો હતો લગભગ.

પાપની ઠીબ ક્યાં જઈ ફોડું? 

મે મને તો છળ્યો હતો લગભગ.

દઈ નદીને વિદાય, ભીતરથી,

પ્હાડ પણ ખળભળ્યો હતો લગભગ.

હા, ફકીરી ચડી ગઈ આંખે,

કો'નશો ક્યાં ચડ્યો હતો લગભગ ! 

સાવ અનપઢ નયનમાં 'મા'નાં હું,

માણસાઈ ભણ્યો હતો લગભગ.

બંદગીમાં ભૂલી ગયો હું પણ, 

મે જ ઈશ્વર ઘડ્યો હતો લગભગ.