હટશે આ રાત

ઘોર અંધારા સમી હટશે આ રાત,

શ્વાસમાં ભરજો આ સોનેરી પ્રભાત.

માનવી ધારે કરું સઘળાં હું કામ,

ઈશ આગળ આપણી છે શી વિસાત.

આપતી કુદરત સદા અઢળક થપાટ,

હાર ના માને કદી જગનો આ તાત.

ચાર માણસ લઈ જશે તમને સ્મશાન,

એટલું સમજી ત્યજો આ નાત જાત.

ઓટ આવે પ્રેમમાં મારા છતાં,

વ્હાલનું ઝરણું છે જો મારી આ માત.

હેતની વરસે સદા 'હેલી'છતાં

કેમ ઉપસી વેદના જેવી આ ભાત ?