એતો પોતે જ

 કોઈ એવી ભાષા નથી જે એને વર્ણવે

 એતો પોતે જ ભાષાઓનું સંગમ છે,

પરિભાષા જેની કોઈ ના આપી શકે

એતો પોતે જ વ્યાકરણના નિયમ છે,

કોણ કરે હાસ્યમાં એની ઓળખાણ 

એતો પોતે જ સુંદર તેના હાસ્યથી છે,

ધૂળેટીના રંગોથી એને કોણ રંગે

એ તો પોતે જ પોતાના રંગમાં રંગી જાય બધાને,

નાદાની કોણ ગણાવે એને એની

એતો પોતે જ નાદાનીથી જીવતી અપેક્ષા છે.