એક તૂટતું ઘર

ઊડી ગયેલા છાપરાં,

આજ પણ બોલી ઉઠે છે!

જે ઘર હતું!, એ આજ ક્યાં દેખાય છે!

તૂટેલાં નળિયામાંથી,

આવતો પ્રકાશ કોની ખોજમાં છે?

લાગણીના ભેજમાં,

ઈંટો પણ હવે દેખાય છે!

એક આવે, ને એક જાય!

ધરમશાળામાં પણ,

માણસ ઊભરાય છે,

નથી લાગતું હવે આ ઘર,

બસ ખંડેર મકાન ભાસે છે!