અંશ એનો તો બધાંમાં એ જ છે

અંશ એનો તો બધાં માં એ જ છે

ના દીસે તોયે, બધાં માં છે જ છે.

ક્યાં કહું છું, પણ ચહું છું હરપળે

એજ ઈશ્વર કે ખુદા સાચે જ છે.

એજ આભા, એજ એનું નૂર છે

થાય ઝળહળ, દિવ્ય જેનું તેજ છે.

બેસ લે તું બે ઘડી દરબારમાં

જિંદગી જાણે ફૂલોની સેજ છે.

આ ગઝલ પરિસર ભલે રણ હોય પણ

તોય કૂંપળ ફૂટશે, જ્યાં ભેજ છે.