વ્યથા તો જીવનમાં વહેતી જ રહેવાની
કેમ છો? હંમેશા કહેતી જ રહેવાની!
હતાશાને હડસેલી દઈશ બારણેથી..
ખુમારીને ખિસ્સામાં ભરી રાખવાની.
તાણને તતડાવી, વિખેરી દઈશ હું
સ્મિતને અધર પર રમતું રાખવાની.
નિરાશાના નખરા નહીં ક્યારેય પંપાળું,
data-offset-key="4lk3d-0-0">પ્રયત્નોના પૂલે, જાત પડતી મૂકવાની
આનંદને ઉઠાવીશ સાતમે પાતાળથી,
કહીશ એને અહીં, અડીંગો જમા’વાની.
સોદો કરવો છે મારે, આ સુખની સાથે!
પૂછીશ, બોલ? તારે લાંચ કેટલી લેવાની?