આ વસુંધરા
આ વસુંધરા
મારા સ્વપ્નમાં
આ ધ્રુજતી વસુંધરા
અને કહેતી
માણસ માણસાઈ ભૂલ્યો
એ અનંત પાપો કરે
કાળા કામો કરે
ને મંદિરમાં દાન કરે
એકમાત્ર પાપ ધોવા
આસપાસ સગાંવહાલાંને
ટળવળતા રાખીને
અસંખ્ય ભેટસોગાદો
મંદિરમાં ધરતો
માણસાઈ વિહોણો માનવ
કુમળી કળીનો
દુષ્કર્મનો શિકાર બનાવતો
આ જોઈ ઝળહળતા ચંદ્ર
પણ ઝંખવાઈ ગયો.
પ્રકૃતિને નુકસાન કરતો
ને કાયમ અંહમમાં ફરતો
ભાવના સભર ડુસકા
ભરતી વસુંધરા
ને કેહતી
પાન, મસાલા ખાઈને
મને ગંદી કરતો આ નર
આ ક્યાંની માણસાઈ
મારા કોખમાં
રહીને મને ગંદી કરે
ભૂકંપ થકી પ્રયત્ન કર્યો
પણ માણસ સમજે ક્યાં ?
હું એમ કાંઈ મારા
પ્રયત્નો થોડી છોડું
મેં મારી ગોદમાં મોટા કર્યા
એક માંગણી મૂકું છું
માણસ છો તો
માણસાઈ જાળવો