సుందరకాండ

తండ్రి మాటకు

ముగ్గురు తల్లుల ప్రేమలు విడిచి 

భారతనికి మకుటం లేని మహరాజు

రాచరికం త్రునమని

నార బట్టల కట్టీ

అడవి బాట పట్టిన

ఆ రోజు చెరగలేదు 

ఆ మహ మనిషి

మ్రుదు మందహసం

బంతులటాల్లొ అడ్డం

వచ్చిన శివుని విల్లు

ఎడమచేత పక్కకి నెట్టిన

ఆ చిన్నరి మా తల్లి

నార చీరలు కట్టి 

భర్త వెంట

కాలి నడకన అడువుల

పాలు పట్టిన నాడు

చెమ్మగిలలేదు ఆ కన్ను

ఆ మర్కటానికి 

ఎమిటి పరిక్ష 

కౌగిలిలొ కరుణ చూపిన

స్వామి మనసు కలచి వేస్తున్న

వేదన ఎల మాపలి అని 

చేత పట్టిన ఉంగరాని 

అడిగితే మాత్రం తెలిసేనా 

సముద్రం పై లంగిచి

అమ్మ చిరునామ తెలుసుకున్నాక 

చేతికి అందిన చూడమని

ఆ తండ్రి కల్ల ముందు చేర 

తెలిసేను ప్రేమ అంటె 

ఆ తల్లి కి నా తండ్రి కబురు చెప్పి

నా తండ్రికి మా తల్లి చేరే దారి చెప్పి 

మనసుల మధ్య సేతు కట్టిన

మర్కట కిషొరమ సుందరం చెస్తివే అందరి మనసులు 

అతి సుందరం నీ కథ సారం