నునుసిగ్గుల లేత మొగ్గ

  

నా హృదయ వినీలాకాశం లో 

వెలిగే అందాల తారకా 

 పులకించునోయి మేను 

నీ తలపుతో 

పరవశించు నోయి హృది 

మన కలయికతో 

తెల్లటి మంచు బిందువువై 

స్వచ్ఛమైన మనసుతో 

రావోయి ఓ నాటి రేయి 

ఆగాగు 

అప్పుడే కాదు 

ఇంకా నే బాలను 

నును సిగ్గుల లేత మొగ్గను 

ఇప్పుడే అయితే 

నిలువ లేవు 

జారిపోతావు 

మత్తెక్కించే పరిమళాలతో 

కైపెక్కించే మకరందాలతో 

ఓ సుప్రభాతాన 

అందంగా విరుస్తాను 

అప్పుడు 

సువాసనల మధ్య 

తియ్యందనాలలో 

కరుగుదువుగాని 

నీ వికసిత కుసుమాన్ని 

పులకింప చేద్దువుగాని