கைத்தடிக் காதல்

ஏன்டி பொன்னாத்தா

எழுபது வயசாச்சு

இன்னமும் கண்ணுக்கு

அழகாத் தெரியுறியே

பொன்னுக்கு வெட்கம்

பொசுக்குனு வந்துற

புருவம் உயர்த்தி

புன்சிரிப்பு கிழவனுக்கு

சாலை ஓரம்

காதல் கீதம்

மாலைப் பொழுதில்

மயக்கம் தந்திட

கண்ண தாசனின்

காதல் வரிகள்

கிழவியின் உதட்டில்

அழகாய் வெளிவர

காவிய நாயகன்

கிழவனின் கண்ணில்

கடந்த காலம்

வந்தே போனது

ஏக்கப் பெருமூச்சில்

தூக்கி எறிந்தார்

கைத்தடி துறந்து

கரத்தினைப் பிடித்தார்

வாலிபத் திமிரு

வந்தது போலும்

வயதை மறந்து

வளமாய் நடந்தார்

கிழவன் பிடியில்

சிக்கிய கையில்

கிழவியின் உசுரு

எமனையும் வென்றிட

புதிய உலகம்

உதயம் ஆகிட

அப்படி என்னதான்

இருக்கோ இந்தக் காதலில்.