ଆତ୍ମା

ଶରୀରରେ ବନ୍ଧା ମୋ ଏ ଆତ୍ମା 

ଲାଗୁଛି ମୋତେ ଏ ମୋ ଶରୀର ଏକ ପିଞ୍ଜରା 

ଆତ୍ମା ତ ଏକ ମୁକ୍ତ ଚଢେଇ ସଦୃଶ୍ୟ ପରା 

ବନ୍ଧା ହୋଇଛି ଏ ପିଞ୍ଜରା ରୂପୀ ଶରୀରରେ ପରା। 

ଆତ୍ମାର ମନ ଉଡିବାକୁ ଖୋଲା ଆକାଶରେ

ହେଲେ ଏ ଶରୀର ଧରି ରଖିଛି ଏହି ଧରା ପୃଷ୍ଠରେ 

ଏ ଶରୀର ଦିନେ ନା ଦିନେ ହୋଇବ ମର 

ହେଲେ ଏ ଆତ୍ମା ଯେ ସବୁଦିନ ପାଇଁ ଅମର।

ଗଙ୍ଗା ଜଳରେ ଗାଧୋଇଲେ ଶରୀର ହୁଏ ପବିତ୍ର 

ନିଜ କର୍ମ ଦ୍ୱାରା ହିଁ ଏ ଆତ୍ମା ହୋଇ ଥାଏ ପବିତ୍ର

ଏ ଧରା ପୃଷ୍ଠରେ ଶରୀର ଆଉ ଆତ୍ମା ପାଇ ଥାନ୍ତି ସୁଖ ଓ ଦୁଃଖ ଏବଂ କଷ୍ଟ 

ସେଥିରେ ନ ଥାଏ ଭୁଲ ଶରୀରର

ଏହା ହେଉଛି କର୍ମଫଳ ଆତ୍ମାର। 

ଆତ୍ମାର କର୍ମଫଳରୁ ହୋଇ ଥାଏ ସ୍ୱର୍ଗପ୍ରାପ୍ତ

ତ ତାହା ବେଳେ ବେଳେ ଦେଇ ଥାଏ ଯନ୍ତ୍ରଣା ନର୍କର

କର୍ମ ଦ୍ଵାରା ମୁକ୍ତି ହୋଇ ଥାଏ ଆତ୍ମାର। 

ସେଥିପାଇଁ ଭଗବାନ କହିଛନ୍ତି ନିଭାଇ ଚାଲ ଦାୟିତ୍ୱ ଆପଣାର

ଆଉ କରିଚାଲ କର୍ମ ନିଜର

ନ କରି ଆଶା ଫଳର

ରଖିବାକୁ ହିସାବ ପାପ ପୂଣ୍ୟର 

ସଦା ତତ୍ପର ହୋଇ ବସିଛନ୍ତି ଈଶ୍ୱର 

ଦେବାକୁ କର୍ମଫଳ ଆତ୍ମାର।