ଶ୍ରୀପଦା

ବୟସ ବୟସ ନୁହେଁ

ସମୟର ନଈ,

ବହିଯାଏ,ବହି ସରିଯାଏ ।

ପ୍ରେମଟା ବୟସ ନୁହେଁ

ନୁହେଁ ବି ସମୟ,

ମନର ଆପ୍ଳୁତ ବନ୍ୟାଟିଏ ।

ବନ୍ୟା ନୁହେଁ, ପ୍ଲାବନ ସେ

ପ୍ରୀତି ଝରଣାର ,

ମନ ମୁହାଣରେ ଆଶ୍ରା ନିଏ ।

ମୁହାଣ ମୁହାଣ ନୁହେଁ

ନିର୍ଜଳା ନିର୍ମାଲ୍ୟ

ହୃଦୟ ବେଳାକୁ ଛୁଇଁ ଯାଏ ।

ହୃଦୟର ମୁହାଣରେ

ପ୍ରେମର ଅଙ୍କୁର

ଶୁଦ୍ଧପୂତ ପବିତ୍ରତା ନେଇ ।

ଆଲ୍ହାଦିନୀ ମନ ତା'ର,

ଚନ୍ଦନ ଚର୍ଚ୍ଚିତ,

ଲହୁଣୀର ନରମତା ପାଇ ।

ନୈସର୍ଗିକ ସ୍ୱପ୍ନ ନେଇ

ପ୍ରେମର ଜନମ

ଆବିଳତା ଅଳପ ବି ନାହିଁ ।

ନିନ୍ଦାର ବଳୟେ ଥୋଇ

ନିନ୍ଦିତ କରନା,

ନନ୍ଦିନୀ ସେ,ନୁହେଁ ବହୁବ୍ରିହୀ ।

ପ୍ରେମ ଦେହେ ପ୍ରତାରଣା

ପ୍ରୀତିହରା ରୂପ

ମୃଗତୃଷ୍ଣା ଠାରୁ ଭୟଙ୍କର ।

ଜାଳିଦିଏ,ପୋଡିଦିଏ,

ଅଭୁଲା ଆଘାତ

ଜନ୍ମ ନିଏ ହୋଇ ଜାତିସ୍ମର ।

ପ୍ରେମ ମନ୍ଦ ମନ୍ଦାକିନୀ

ସର୍ବାଙ୍ଗ ସୁନ୍ଦରୀ

ଅମର ସେ,କେବେ ମରେନାହିଁ।

ପୁଣ୍ୟ ପ୍ରାଣା, ମଧୁଗନ୍ଧା,

ସର୍ବଦା ସୁଗନ୍ଧା

ବାସ ତା'ର କେବେ ସରେ ନାହିଁ ।

ଜନ୍ମ ଆଉ ମୃତ୍ୟୁ ମଧ୍ୟେ

ପ୍ରେମ,ଏକମାତ୍ର

ବନ୍ଧନର ସ୍ବର୍ଣ୍ଣାଭ ଶିକୁଳି ।

ପ୍ରେମ ନୁହେଁ, ପୂଜା ସିଏ

ସମ୍ମାନେ ଶ୍ରୀପଦା,

ଘୃଣା ନୁହେଁ, ଦିଅ ସ୍ନେହାଞ୍ଜଳି ।