ହୃଦକୁ କରିଛି ରତ୍ନ ସିଂହାସନ

ହୃଦକୁ କରିଛି ରତ୍ନ ସିଂହାସନ

ତୁମ ଅଭିଷେକ ପାଇଁ

ଟୋପା ଟୋପା ଲୁହ ଗଜରା ଗୁନ୍ଥିଛି

ତୁମ ନିରାଜନା ପାଇଁ,

ହେ ! ପ୍ରିୟ ବର ! ପୃଥିବୀ ପରି ମୁଁ -

ବସିଛି ତୋ ପଥ ଚାହିଁ ।।

ଗ୍ରୀଷମେ ରଖିଲି ସୁଶୀତଳ ଜଳ

ଚନ୍ଦନ କସ୍ତୁରୀ ବାସ -

ଶୀତ ସକାଳକୁ ସାଇତି ରଖିଲି

ମୋ ଦେହ ଉଷୁମ ସ୍ପର୍ଶ ,

ଚାତକ ପରି ମୁଁ ଚାହିଁଛି ଆକାଶ

ମୋ ଦେହ ଛୁଇଁଲ ନାହିଁ ।।

ସପନେ କେତେ ମୁଁ , ତୋ ରୂପ ଆଙ୍କିଛି

ଇନ୍ଦ୍ରଧନୁର ରଂଗେ -

ଜାଗରଣେ ସବୁ ଲିଭାଇ ଦେଇଛି

ଆସି ନାହିଁ ଯେଣୁ ଦଣ୍ଡେ ,

ଭସା ମେଘ ପରି ଦୂରେ ଚାଲିଗଲ

ନିମିଷେ ରହିଲ ନାହିଁ ।।

ଭକ୍ତ ଚରଣ ମଲ୍ଲ ।