କୃଷ୍ଣ ସୁଦାମା

ହେ କୃଷ୍ଣ ମୁଁ ସୁଦାମା

ଖୁଦଭଜା ଟିକେ ଖାଇଦେଲି ବୋଲି

ବନ୍ଧୁତାକୁ ମୋର ଭୁଲିଯାଇ ତମେ

ଦେଲ ମତେ ବନ୍ଧୁ ଏତେ ଯାତନା ॥

ପିଲାଙ୍କୁ ମୋହର ଭୋକରେ ରଖିଲ

ମୋ କର୍ମ ପାଇଁ ସେ ପାଇଲେ ଦୁଃଖ

ପତ୍ନୀ ମୋର କେଉଁ ପାପ କରିଥିଲା

ତାପାଇଁ ବି ତମେ ହୋଇଲ ମୂକ ॥

ଦରିଦ୍ର ବ୍ରାହ୍ମଣ କରି ବୁଲାଇଲ

ଦ୍ୱାରେ ଦ୍ଵାରେ ଭିକ୍ଷା ମାଗିଲି ମୁହିଁ

ବନ୍ଧୁତ୍ଵକୁ ଆମ ଛୋଟ ଅପରାଧେ

ଏତେ ଶୀଘ୍ର ତମେ ଭୁଲିଲ କାହିଁ ॥

ଗୋପରେ ମଜାରେ ତୁମ ଖୁଦ ଖାଇ

ଉପାସେ ତୁମକୁ ରଖିଲି ମୁହିଁ

ପିଲା ଦିନ ଖେଳ ସାଥୀକୁ ବି ତମେ

କଷଟି ପଥରେ ଦେଲ ବସାଇ ॥

ତଥାପି ଦରିଦ୍ର ସୁଦାମା ଆଖିରେ

ରହିଅଛ ତମେ ଅମୂଲ୍ୟ ହୋଇ

ପରୀକ୍ଷା ତୁମର କିଏ ବା ବୁଝିବ

ଲୀଳା ଖେଳା ସବୁ ଭକ୍ତଙ୍କ ପାଇଁ ॥

ରୋଜା ପଣ୍ଡା

ପୂର୍ଣ୍ଣାନନ୍ଦ ଭବନ ,ନେତାଜୀ ନଗର, ମଧୁପାଟଣା