ନାରୀ

ନାରୀ ବନ୍ଦନୀୟା ନାରୀ ପୂଜନୀୟା

ନାରୀ ସ୍ନେହମୟୀ ଧାରା

ନର୍କ ଉଦ୍ଧାରିଣୀ ଉତ୍ଥାନକାରିଣୀ

ନାରୀ ଦୟା,କ୍ଷମା ଝରା ।

ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ନାମ କର୍ମ ଯେ ସମାନ

ଜାୟା,ଭଗ୍ନୀ ,ଜନନୀର

ସୃଷ୍ଟି ରକ୍ଷାକରେ ବଂଶବୃଦ୍ଧି କରି

ଆଦିଶକ୍ତି ସଂସାରର ।

ଦୁଇକୁଳ ହିତେ ଦୁହିତା ରୂପରେ

ଦୁଇ ପରିବାର ଗଢି

କର୍ତ୍ତବ୍ୟର ବାସ ଚହଟାଇ ଦିଏ

ଯେହ୍ନେ ପ୍ରସ୍ଫୁଟିତ କଢି ।

ଅର୍ଦ୍ଧ ଦୁଃଖସୁଖ ହୃଦୟେ ଆବୋରି

ଅର୍ଦ୍ଧାଙ୍ଗିନୀ ସାଜି ନାରୀ

ପ୍ରେମର ବାରତା ଦୁନିଆରେ ବାଣ୍ଟେ

ପୂଣ୍ୟ,ପ୍ରୀତି ହୃଦେ ଭରି ।

କରୁଣାର ଆଭା ମମତାର ପ୍ରଭା

ମାଆ ରୂପୀ ନାରୀ ଶ୍ରେଷ୍ଠ

ବକ୍ଷରୁ ନିଗାଡି ଅମୃତ ଦିଅଇ

ବିନା ସ୍ୱାର୍ଥେ ହୋଇ ତୁଷ୍ଟ ।

ସ୍ୱର୍ଗଠାରୁ ବଡ଼ କିରତ୍ତୀ ମାଆର

ନାରୀ ସିଏ ମହିୟସୀ

କର ସ୍ପର୍ଶେ ତା'ର ଛୁଆର ଜୀବନେ

ସଦା ଭରିଉଠେ ଖୁସି ।

ଯେତେ ବଖାଣିଲେ ନାରୀର ଗାରିମା

ଅସରନ୍ତି ତା'ର ଯଶ

ହାରିଯାଏ ଶବ୍ଦ ଜିତିଯାଏ ଭାବ

କାଳି ହୋଇଯାଏ ଶେଷ ।

ତଥାପି କରୁଛି କରୁଥିବି ଚେଷ୍ଟା

ଲେଖିବାକୁ ନାରୀ ଗାଥା

ଶତ ଶତ ବାର ପ୍ରଣାମ ନାରୀକୁ

ନାରୀ ତୁମ୍ଭେ ଜଗଜ୍ଜିତା ।