ଶୀତ

ଶୀତ ମୋର ମିତ ଦେଖା ହୁଏ ଯେବେ

ଜାବୁଡି ଧରଇ ସେତ

ଶୀତଳ ପବନେ ନାଚି ବୁଲୁ ଥାଇ

ଛାଡି ଦିଏ ନାହିଁ ହାତ ।

ସବୁଜ ଶୋଭାରେ ହସି ଉଠୁଥାଏ

ଚାଷୀ ଭାଇଙ୍କର କ୍ଷେତ

ନାନା ଜାତି ଫୁଲ ଫଳରେ ଭରତି

ଯାହା ଦେହ ପାଇଁ ହିତ ।

ଯେତେ ଘୋଡ଼ି ହେଲେ ଦେହକୁ ଥରାଏ

ଏ ତ ଶୀତର ଅଝଟପଣ ।

ଘୋଡ଼ ଲାଗି ହୁଏ ଶ୍ରୀଜଗନ୍ନାଥଙ୍କ

କଥାଟି ବିଚିତ୍ର ଜାଣ ।

ସୁସ୍ଥ ରହିଥାଏ ଦେହ ଆଉ ମନ

ଭାରି ଭଲ ଲାଗେ ଶୀତ

ୠତୁ ବଦଳିଲେ ଶୀତ ଯିବ ଚାଲି

ଅଗ୍ନି ପୂର୍ଣ୍ଣିମାରେ ହେବ ସତ ।