Library
Profile
ଶୀତ ରାଣୀ
ଶୀତ ରାଣୀ
ଯେଉଁ ଆଡ଼କୁ ଦେଖିଲେ କୁହୁଡି କୁହୁଡି। ରାସ୍ତା ଘାଟ ସବୁ କୁହୁଡି ଯୋଗୁଁ ଦିଶିବାର ନା ନେଉ ନାହାନ୍ତି। ଏତେ ମାତ୍ରାରେ ଶୀତର ପ୍ରଭାବ ଯେ ସୂର୍ଯ୍ୟ ମଧ୍ୟ ବାହାରକୁ ବାହାରି ବାହାରି ତାଙ୍କର କିରଣକୁ ଧରା ତଳେ ବିଞ୍ଚି ବାକୁ ଡରୁଛନ୍ତି। ସତେ ଯେମିତି ଶୀତ ରାଣୀ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଜଣାଇ ଦେଇଛନ୍ତି ଯେ ଏ ହେଉଛି ମୋହରି ସମୟ ମୋହରି ଋତୁ। ସକାଳୁ ଉଠିବାକୁ ମନ ଲାଗୁ ନ ଥାଏ , କମ୍ବଳ ଘୋଡାଇ ପୁଣି ଥରେ ନିଦ୍ରାରେ ଶୋଇ ଯିବାକୁ ମନ ଲାଗୁଥାଏ। ଭାବୁଥାଉ କି କେତେବେଳେ ସୂର୍ଯ୍ୟଙ୍କ କିରଣ ଟିକେ ପଡ଼ିବ ତା ପରେ ଯାଇ ଉଠିବି ହେଲେ ସୂର୍ଯ୍ୟ ଦେବଙ୍କ ଦେଖା ଭି ମିଳି ନ ଥାଏ। ଠିକ୍ କିଛି ସମୟ ଗଲା ଉତାରୁ ଗରମ ଚାହା ର ସ୍ପର୍ଶ ରେ ଦେହକୁ ଟିକେ ଆରାମ ମିଳେ। ଶୀତରୁ ଟିକେ ମୁକ୍ତି ପାଇବା ପାଇଁ ଘୋଡ଼ି ହେଇ ଯାଉ ଶୀତ ବସ୍ତ୍ର ଟିକେ । ନିଜକୁ ଗରମ କର
ିବା ପାଇଁ ନିଆଁ ଟିକେ ଲଗାଇ ତାରି ଚାରି ପାଖରେ ବସିପଡୁ। ଏ ସମୟ ଭି ଗୋଟେ ସ୍ମୃତି ର ସମୟ ଯେଉଁ ସମୟରେ ନିଜ ସାଙ୍ଗ ପରିଜନ ସହିତ କିଛି ମୁହୂର୍ତ୍ତ ବିତାଇବା ପାଇଁ ସମୟ ଟିକେ ମିଳିଯାଏ। ଠିକ୍ କିଛି ସମୟ ଗଲାପରେ ଦିଶି ଯାଏ ସୂର୍ଯ୍ୟଙ୍କ ସୁନେଲି କିରଣ ଯେଉଁ ଦୃଶ୍ୟ କି ଏତେ ଆନନ୍ଦ ଦାୟକ, ଏତେ ସୁନ୍ଦର ମନୋହର ଯାହାକୁ ଦେଖିଲେ ନଜର ଉଠାଇବାକୁ ମଧ୍ୟ ମନ ଲାଗୁ ନ ଥାଏ। ସେଇ ସୁନ୍ଦର ଦୃଶ୍ୟରେ ବିମୋହିତ ହୋଇ ପ୍ରକୃତିର ପ୍ରେମ ଜାଲରେ ଛନ୍ଦି ହେଇ ଯିବାକୁ ମନ ଲାଗୁଥାଏ। ଶୀତ ସଞ୍ଜରେ ଭାସି ଉଠେ ଅତୀତର ପୁରୁଣା ସ୍ମୃତି,ପିଲା ଦିନର ସମସ୍ତ କଥା ଯେତେବେଳେ ଆଈମା ତା କମ୍ବଳରେ ଘୋଡାଇ କାହାଣୀ ଶୁଣାଉ ଥିଲେ। ଶୀତ ରାଣୀ ଅତୀତ ସହିତ ବର୍ତ୍ତମାନକୁ ଯୋଡ଼ି ଗୋଟେ ଅଦ୍ଭୂତ ମିଳନ କରାଇ ଦେଇ ଗୋଟେ ନୂଆ ଜୀବନର ଶୁଭାରମ୍ଭ କରାଇ ଦେଇ ଚାଲିଯାଏ।
