ଯୁଦ୍ଧ ଏବେ ସରିନାହିଁ

ସମୟ ଥିଲା,

ଯେବେ, ମୁଁ ଚାହୁଁଥିଲି

ତୋଳି ଆଣିବାକୁ ବାଞ୍ଝ ଆକାଶରୁ

ପେନ୍ଥା ପେନ୍ଥା କୟାଁ

ଖୁନ୍ଦି ଖୁନ୍ଦି ଭରି ଦେବାକୁ

ପୁଳା ପୁଳା ବିଶ୍ବାସ

ସବୁ ଦରଦୀ ଆଞ୍ଜୁଳାରେ ।

ସମୟ ଥିଲା,

ଯେବେ, ମୁଁ ଚାହୁଁଥିଲି

ହାତ ପାପୁଲିରେ ଅଟକେଇ ରଖିଦେବି

ଆଶାର ଗନ୍ଧମାର୍ଦ୍ଦନ

ଅନୂଢା ଏକ ଅବିନଶ୍ବର ଢଙ୍ଗରେ

ଘସିମାଜି ଚିକ୍‌ମିକ୍‌ କରିଦେବି

ଅଣପୁରୁଷା ମନର ସବୁ ମଳିନତା

ଚିରୁଡାଏ ଆଶ୍ବାସନାର

ବିନିମୟରେ ।

                                       

ଏବେ କିନ୍ତୁ ଖୁବ୍‌ ଅପହଞ୍ଚ ଲାଗେ

ଆକାଶର କୟାଁ,

ଅବିଶ୍ବାସର ଚକ୍ରବ୍ୟୁହରେ ଆକ୍ତାମାକ୍ତା

ସ୍ବୟଂ ଅଭିମନ୍ୟୁ,

ତଥାପି, କେହି ଜଣେ ତାଗିଦ୍‌ କରି

କହୁଥାଏ କାନେକାନେ ଟାଏଁ ଟାଏଁ କରି,

ରହିଯାଅ ଅଭିମନ୍ୟୁ ପଞ୍ଚଜନ୍ୟ ଯେ ବାଜିନାହିଁ

ଯୁଦ୍ଧ ଏବେ ସରିନାହିଁ ।