ପାନ୍ଥଶାଳା – ୧୮

ପନ୍ଥଶାଳା

କେବେ ଦିନେ ଅବଶ୍ୟ ରହିଥିଲା କେନ୍ଦ୍ର ବିନ୍ଦୁ

ଜଘନ୍ୟ ସବୁ ଚକ୍ରବ୍ୟୁହର,

ଅଗଣିତ ସମୀକ୍ଷାର, ଅନେକ ଗର୍ଜନ ତର୍ଜନର୤

ଏବେ କିନ୍ତୁ

ବେରଙ୍ଗ ଏକ ଜୀର୍ଣ୍ଣ କଳେବର ସହିତ

ଅହେତୁକ ଭାବେ ନିରବ ସିଏ୤

ମୂକସାକ୍ଷୀ ସିଏ

ଅନେକ ବ୍ୟଭିଚାରର , ଝଟକା ଦେଇ ଗୁମୁରୋଉଥିବା

ଲହୁ-ଲୁହାଣକାରୀ ଦୁଃଖର

ଭଗ୍ନ ଉଋନେଇ ମୃତ୍ୟୁ ସହିତ ସଂଗ୍ରାମ କରୁଥିବା

ପ୍ରତ୍ୟେକ ଦୁର୍ଯ୍ୟୋଧନଙ୍କର୤

ଏବେ ଆସିଛି ଚିନ୍ତା

କିଏ ସାଇତିବ ତାର ସବୁ ଦୁର୍ଲ୍ଲଭ ସ୍ମୃତିକୁ

ପାଣ୍ଡୁଲିପିର ପୃଷ୍ଠାରେ

ଆଗାମୀ ପିଢିଙ୍କ ପାଇଁ?, ବା

କିଏ ସଜାଡିବ ଶୃଙ୍ଗାର

ଚଉଷଠି ମସଲାରେ ଜରଜର କରି

ତା’ର ଶୀର୍ଣ୍ଣ ଅବୟବ ପାଇଁ?