ଯାଅ ନାହିଁ ଦେବାଳୟ

କାହିଁ ପାଇଁ ପୁଜିବାକୁ ଯାଅ ଦେବାଳୟ

ଅର୍ପିବାକୁ ବିଭୁ ପଦେ ସୁମନ ନିଶ୍ଚୟ l

ମନ୍ଦିର ତୁମ ପାରୁଶେ ତୁମ ନିଜ ଘର

କରୁଣା ପ୍ରେମରେ ପୂର୍ଣ୍ଣକର ସେ ମନ୍ଦିର l

ଜାଳିବାକୁ ଯାଅ ନାହିଁ ପ୍ରଦୀପ ମନ୍ଦିରେ

ଦେବତା ଅଛନ୍ତି ତୁମ୍ଭ ହୃଦୟ କନ୍ଦରେ l

ହୃଦୟ କନ୍ଦର କର ଆଗେ ପାପ ଶୂନ୍ୟ

ଗର୍ବ ଅହଙ୍କାର ଯେତେ ତିମିର ଅଜ୍ଞାନ l

ମନ୍ଦିରେ ନ ଯାଅ କରି ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଅଳି

କରିବାକୁ ନିଉଛାଳି ଅର୍ପି ପୁଷ୍ପାଞ୍ଜଳି l

ଶିକ୍ଷା କର ସର୍ବାଗ୍ରେ ବିନୟ ବିନମ୍ରତା

କ୍ଷମାପ୍ରାର୍ଥୀ ହୁଅ ମଣି ସମସ୍ତେ ଦେବତା l

ନ ଯାଅ ମନ୍ଦିରେ ଦେବେ କରି ପ୍ରଣିପାତ

ପ୍ରଣିପାତ କର ଆଗେ ଦୁଃଖୀ ଅରକ୍ଷୀତ l

ଦୁଃଖୀ ଦୁଃଖ ବିମୋଚନେ ପୁଣ୍ୟ ଅରଜନ

ସଶସ୍ତ୍ର କର ଯୁବକେ ବାଣ୍ଟି ଦିବ୍ୟ ଜ୍ଞାନ l

ମନ୍ଦିରେ ନକର ଯାଇ ଭିକ୍ଷା ପ୍ରାୟଶ୍ଚିତ

ଅନ୍ତର କର ପ୍ରଥମେ କଳୁଷରୁ ମୁକ୍ତ l

କ୍ଷମାଗୁଣେ କ୍ଷମ ସଦା ହୁଅ କ୍ଷମାଶୀଳ

ଅନ୍ତରରୁ ଦୂର କର ପ୍ରତିଶୋଧାନଳ l

ଦେବାଳୟ ଯାଅ ନାହିଁ ପୁଜି ଭଗବାନ

ଜ୍ଞାନ କରିଥାଅ ସଦା ନର,ନାରାୟଣ l