ଯା' ର୍ ମା ନାଇଁ ତାର୍ ନାଁ ନାଇଁ

ଆଏଜ୍ ଖାଲି ମାତୃ ଦିବସ୍ ବୋଲି ନୁହେଁ ସେ ଗୋ ମାଆ

ତୁଇ ତ ସବୁବେଲେ ଅଛୁ ଆର୍ ଥିବୁ

ମୋର୍ ମନ୍ ଭିତରେ

ଇ ନିଶାସ୍ ଚାଲୁ ଥିବାର୍ ତକ୍ l

ତୋତେ ଖୁଜୁଥିସି , ନୁରୁଥିସି

ଦୂଖ୍ , ସୁଖ୍ ସବୁବେଲେ ..l

ଦୂଖେ ନୁରସି ...

ତୁଇ ଥିତୁ ବଏଲେ

ଗୁହାରୀ ଥିତି ଘାଏ ମୋର୍ ଦୂଖ୍..

ଆର୍ ସୁଖେ ଭାବସି

ତୁଇ ଥିଲେ କେଡେ ଉଷତ୍ ହେଉଥିତୁ

ଦୁଇ ଗୁନ୍ ହେଇ ଯାଏତା ମୋର୍ ସୁଖ୍ l

ଏଭେ ବି ଭାବସି...

ଫିରି ଆଏତା ସେ ଖରା ଦିନ ର୍ ବେଲ୍ ବୁଡା

ତୁଇ ଗାଧି କରି ହେନ୍ତା ଆଏତୁ

ଆର୍ ...ମୁଇଁ ତୋର୍ ଉଦା ପନତ୍ ଥି..

ଗୁରେହି ହେତିଁ , ମୁହୁଁ ପୁଛତିଁ ା

ଏଭେ ବି ହେତଉ ଥିସି ...

ଆଏଖ୍ ମୁଜି କରି ମନେ ମନେ ଛିଉଁ ଥିସି ତୋତେ l

ଭାବନା ଥି ହେଉ ପଛେ ....

ତୋର୍ ଉଦା ଶାଢୀ ର୍ ବନ୍ଧ ର୍ ବାସନା ଥି 

ମହକି ଯାଏସି ମୁଇଁ l

ତୋର୍ ବିନୁ ଆର୍ କିଏ ଅଛେ ଭାଏଲ୍ ..

କଧରି କରି କି ଋଷି କରି ନାଇଁ ଖାଏଲେ...

ମା ,ଧନ କହି ଖୁଏଇ ଦେବାର୍ କେ ...

ଖାଏବୁ ତ ଖା ' ନାହେତ ନାଇଁ ...

ତୋର୍ ବିନା ପେଟ୍ କି ମନ୍ କିଏ ଚିହ୍ନି ପାରବେ ଭାଏଲ୍ l

ମୋର୍ ଯିବାର୍ ସମିଆ କେ ବାଟେ ଜୁଗି ଥିବାର୍

ତୋର୍ ଆଏଖ୍ ଦୁହିଟା କେ...

ସୋର୍ ପଡୁଥିସି ଗୋ ମାଆ l

ଆଏଲା ବେଲ୍ କେ କାନେ ପିଟି ହେଉଥିସି ତୋର୍ କଥା ପଦକ...

ଆର୍ ଦୁଇ ଦିନ୍ ନାଇଁ ରହେଲୁ ନୁନୀ "

ହେତାଲେ ହେଲେ କାଁ କରମି ଗୋ ମାଆ ....

ତୁଇ ତ ତୁମ୍ ପଡି ଦେଲୁ ସବୁ ଦିନର୍ ଲାଗି l

ହେଲେ ବି ମନ୍ ଟା ବଡା ଅବୁଝ୍ ହେସି ,

ଛିଡି ପଡସି କଲଜା...,

ଆର୍ ଘାଏଁ ସେ ସମିଆ ଫିରତା କାଏଁ ବୋଲି ...l

କେନ୍ତା ବୁଝାମି ଯେ......

ବୁଝାବାର୍ ଲାଗି ତ ତୁଇ ଆର୍ ନାଇଁ ନ ll