ଉଷ୍ଣପ୍ରସ୍ରବଣ

ଜୀବନର ପ୍ରତିଟି ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ

ଟିକିଏ ଉଷ୍ଣତା ପାଇଁ ବ୍ୟକୁଳିତ

ତୁମେ ସେଇ ଆଧୁନିକ ତାରା ଫୁଲର ରାଣୀ

ତୁମକୁ ଛୁଇଁବା ସତ୍ ସାହସ ନାହିଁ 

ମୁଁ ହିମ ସାଗର 

ମୋ ମନରେ କେବଳ ଖଣ୍ଡ ଖଣ୍ଡ ହିମ ଭେଳା

ହାତ ଦୁଇ ଶିଥିଳ ପାଲଟି ନିରୁପାୟ

ତୁମର ଚାହିଦା ଅପୁରଣ ରହିବ ......

ଶୁନ୍ୟ ପକେଟ୍ ନୁହେଁ ମନ

ବେକାର ଭତ୍ତାକୁ ଆଶାୟୀ ନୁହେଁ କର୍ମଠ

ହୃଦୟର ଉଷ୍ଣତା ମାପିବା ପାଇଁ

ସୁନ୍ଦରତା ନୁହେଁ ଅର୍ଥର ତରାଜୁ ଲୋଡା ।

ବିଶାଳ ହିମ ପର୍ବତର ସ୍ରୋତ 

ଲବଣ ସାଗର ସନ୍ନିକଟେ ଅସ୍ଥି ହରାଏ ।

ଏଇଟା ହିଁ ସତ୍ୟ ;

ମୋର ଉଦାରତା ପରି ଶିତଳ ସରଳ

ଜୀବନ ତୁମ ପାଇଁ ବର୍ଜନୀୟ ......

ମୋର ଉଷ୍ଣତା ମୋ ମାଟି ମା ଜାଣେ

ହିମ ପ୍ରଦେଶରେ ନିଶ୍ଚଳ ଭାବେ 

ତାର ସୁରକ୍ଷାରେ ମଗ୍ନ .....

ମୋ ଉଷ୍ଣତା ମୋ ଜନ୍ମଦାତ୍ରୀ ଜାଣି

ଏଇ ଅଗ୍ନି ହୁଳାକୁ କରେ ଉତ୍ସର୍ଗ !

ମୁଁ ଏକ ହିମ ସାଗରରେ ଉଷ୍ଣପ୍ରସ୍ରବଣ 

ହଁ ମୁଁ ଉଷ୍ଣପ୍ରସ୍ରବଣ.......