ଉଲ୍କା

ପ୍ରିୟତମା !

ତୁମ ଦୁଇହାତର ପାପୁଲି ଭିତରେ

ମୋ ପ୍ରେମ 

ମାତ୍ର 

ଜଳନ୍ତା ଦିଆସିଲି କାଠିଟିଏ

ଯେନ ତେନ ପ୍ରକାରେ 

ଆୟୁଷ ବଢ଼େଇ ନ ପାରୁଛ ଯଦି

 ଦୁଇ ଓଠର ଫାଙ୍କରୁ ଫୁ୍ଙ୍କିଦିଅ ଥରେ

ତୁମ ସେ ଉଡ଼ନ୍ତା ଚୁମ୍ବନର ସ୍ପର୍ଶରେ

ବାସ 

ମୁଁ ମୋ ମୃତ୍ୟୁକୁ ଆଲିଙ୍ଗନ କରେ...