ଉଦାରତା

ଉଦାରତା ଏକ ଦେବ ତୁଲ୍ୟ ଗୁଣ

ଯାହାର ହୃଦରେ ଥାଏ 

ଅପସାରି ଦିଏ ନିଜ ପର ଭାବ

ସଭିଙ୍କୁ ସମାନେ ଚାହେଁ l

ଭୁଲି ଯାଏ ସିଏ ଟିକି ଟିକି କଥା

ଛୋଟ ଛୋଟ ଅଭିମାନ 

କ୍ଷମା ଆଚରଇ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ସିଏ

ପାଇଥିଲେ ବ୍ୟଥା ମାନ l

ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଯୀଶୁ ପ୍ରାର୍ଥନା କରିଲେ

କ୍ଷମିବାକୁ ଅପରାଧ 

ଦୋଷୀ ପ୍ରତି ତାଙ୍କ ବିଦ୍ୱେଷ ନଥିଲା

ସହିବି ଯନ୍ତ୍ରଣା ସ୍ୱାଦ l

ଉଦାର ଲୋକର ସହିବା ଶକତି

କଳନା କରି ନୁହଁଇ .

ମନ୍ଦ ଆଚରଣ ପ୍ରତିଦାନେ ସିଏ

ସ୍ନେହରେ ନିଏ କୋଳାଇ l

ବଶିଷ୍ଠଙ୍କ ପରି ଉଦାର ମହର୍ଷି

ଯଜ୍ଞ ରେ ଦେଲେ ଆହୁତି 

ନିଜ ମୃତ୍ୟୁ ବେଳ ସନ୍ନିକଟଜାଣି

ଯଜ୍ଞରୁ ନୋହିଁ ବିରତି l

ହୃଦୟ ନିର୍ମଳ ଖୋଲାକାଶ ପରି

ଅନନ୍ତ ବିସ୍ତୃତି ତାର 

ଉଦୟ ତହିଁରୁ ଉଦାରତା ଜହ୍ନ

କିରଣ ତା ଶୁଭ୍ରତାର ll

ସୌମ୍ୟ ଜ୍ୟୋତ୍ସ୍ନା ଧାରା ଜହ୍ନଙ୍କ ଅଟଇ

ଆଲୋକିତ କରେ ଧରା 

ଉଦାର ବ୍ୟକ୍ତିତ୍ୱ କୋମଳ ସ୍ଵଭାଵ

ଜିଣନ୍ତି ହୃଦୟ ସାରା l

ସେପରି ମାନବ ପାଖରେ ସଭିଙ୍କ 

 ମଥା ସଦା ନଇଁ ଯାଏ 

ନର ଦେହେ ସିଏ ନାରାୟଣ ବୋଲି

ଜଗତ ତାହାଙ୍କୁ କହେ l