ତୁମେ

        ତୁମେ କଣ ନିଜେ ସେହି ବିଶ୍ବକର୍ମା ?

             ଗଢିଥିଲେ ଯିଏ କାଳିଆ ଦିଅଁଙ୍କୁ

              ନୀଳାଚଳ ବାସୀ ଜଗତନାଥଙ୍କୁ

            ଦାରୁ ଦେହେ ଭରି ଅସୀମ ମହିମା

     ତୁମେ କଣ ନିଜେ ସେହି ବିଶ୍ବକର୍ମା ? ....

            କେମିତି ଗଢିଲ ଏମିତି ମୂରତୀ

           ଝରିପଡେ ଯହୁଁ ନିତି ଦିବ୍ୟ ଜ୍ୟୋତି

          ସେ ଜ୍ୟୋତି ପରସେ ଚଉଦିଗ ହସେ

             ଅପସରିଯାଏ ଉଆଁସ କାଳିମା

ତୁମେ କଣ ନିଜେ ସେହି ବିଶ୍ବକର୍ମା ? ....

            ନିଜେତ ନିଜକୁ ଅଧାଗଢା କଲ

           ରାଣୀ ଗୁଣ୍ଡିଚାଙ୍କୁ ମିଛେ କନ୍ଦାଇଲ

          ଅଧାଗଢା ହୋଇ ମନ ନିଅ ମୋହି

            ମହିମା ମୟହେ ନୀଳର ନୀଳିମା

   ତୁମେ କଣ ନିଜେ ସେହି ବିଶ୍ବକର୍ମା ? ....

   ନିଜକୁ ଏମିତି କେମିତିଯେ କଲ

    ମୁହଁସାରା କଳା ବୋଳି ହୋଇଗଲ

    ଚକାଚକା ଆଖି ଅଧା ଚାନ୍ଦ ଓଠ

      ଅସୀମର ଚଉପାଶେ ଆଙ୍କି ସୀମା

     ତୁମେ କଣ ନିଜେ ସେହି ବିଶ୍ବକର୍ମା ? ...

       ଅଧାଗଢା ଓଠେ ଅଧାଅଧା ହସ

      ପ୍ରାଣରେ ଭରଇ ଆନନ୍ଦ ଉଛ୍ବାସ

      ସ୍ମରଣ ମାତରେ ବଢେ ମନ ବଳ

    ତମସା ରେ ଭରେ ଅପୂର୍ବ ସୁଷମା

ତୁମେ କଣ ନିଜେ ସେହି ବିଶ୍ବକର୍ମା ? ....

     .