ତୁମେ

ଗୁଡ଼ିଟିଏ ହୋଇ ପ୍ରେମ ଆକାଶରେ ନିଷ୍ପ୍ରଭରେ ଉଡୁଥିଲି,

ଲଟେଇ ଧରେଇ ଯାହା ହାତେ ଥରେ ନିଜକୁ ସମ୍ଭାଳି ନେଲି ।

ଆକାଶଟା ସାରା ନିଜର କରିବା ମୁକ୍ତେ ରମିବା ଆମେ ,

ଜାଣି ପାରିଛ କି କେହି ନୁହେଁ ପରା ତୁମେ ଖାଲି ତୁମେ ଆଉ ତୁମେ ।

କାତହରା ହୋଇ ଭାସି ବୁଡୁଥିଲି ନିର୍ଜନତା ଭଉଁରିରେ ,

ମଙ୍ଗ ମୋ ସମ୍ଭାଳି ଆହୁଲାଟି ମାରି ଟାଣିନେଲ କୂଳ ପାରେ ।

ପାରାଵାର ସାରା ଆଞ୍ଜୁଳିରେ ଧରି ସାଉଁଟିବା ମୁକ୍ତା ଆମେ,

ଜାଣି ପାରିଲା କି କେହି ନୁହେଁ ପରା ତୁମେ ଖାଲି ତୁମେ ଆଉ ତୁମେ ।

ଡେଣା ଝାଡି ବୁଲି ମତୁଆଲା ହୋଇ ଭଉଁରିଟି ପରି ଉଡେ,

ତୁମ ପରି ଫୁଲ ଗର୍ଭୁ ଝରି ମହୁ ମଦିରାରେ ଯେବେ ବୁଡେ।

ଝରି ଥୋପ ଥୋପ ରେଣୁ ଦେହେ ମୋର ମିଠା ରଙ୍ଗ ଆସ୍ତେ ଜମେ,

କେହି ନ ଜାଣୁ ଜାଣିତ ପାରିଲ ସେ ଏକା ତୁମେ ଆଉ ତୁମେ ଖାଲି ତୁମେ।