ତୁମେ

,,,,,,,,,ତୁମେ ,,,,,,,,,

,,,,ଶଶାଙ୍କ ଶେଖର ରାୟ

ତୁମେ ଚାଲିଗଲେ ରାସ୍ତାରେ

ବୁଢାଠାରୁ ଯୁବାନର ଆଖି

ଟାଣି ହୋଇଯାଏ କିଛିକ୍ଷଣ ଯାଏଁ

କି ଯାଦୁ ଥାଏ କେଜାଣି ତୁମ ଭିତରେ ।

ତୁମ ଆଖିରେ ଆଖି ମିଶିବା ଆଗରୁ

କେତେଥର ଯେ ମୋ ଆଖି

ବିନା ହାତେ ଉଣ୍ଡାଳି ସାରିଥାଏ ପୁରା ଶରୀରଟାକୁ

ତୁମ ଅଜଣାତେ, ଅଲକ୍ଷ୍ୟରେ ।

ଏମିତି କାହିଁକି ବା ହୁଏ

ସୁନ୍ଦରକୁ ମନ ଭରି କରିହୁଏନି ଉପଭୋଗ

ଯେତେ ଦେଖିଲେ ବି ତାକୁ ପାଖରୁ

ଯେମିତି ଆହୁରି ବାକି ରହିଯାଏ ମନରେ ।

ମନର ଭୋକ ମରେନି କେବେ

କୁଆଁକେନା ମେଲୁଥାଏ ବାରବାର

ଜୀବନ ମରୁରେ ଢାଳି ଶୃଙ୍ଗାର ଜଳ

ମହକୁଥାଏ ପହିଲି ଆଷାଢର ମାଟି ବାସ୍ନାରେ ।

ତୁମ ପାଇଁ ମିଠା ଲାଗେ ଜୀବନଟା

ଖରା ବର୍ଷା ଶୀତ କାକର ଝଡଝଞ୍ଜା

ସବୁ ଲାଗେ ଫଗୁଣର ସାତରଙ୍ଗ ଛିଟା

ଶୀତଳ ଜହ୍ନ ଉଇଁଆସେ ସବୁରାତିରେ ।

ଫଗୁଣର ରଙ୍ଗ ଲାଗିଗଲେ ଦେହେ

ପୁନେଇଁ ଚାନ୍ଦ ଇର୍ଷା କରେ ତୁମକୁ

ଚଗଲା ପବନ ଟାଣିନିଏ ପଣତକାନି

ଦେଖିବାକୁ ତୁମ ଅଫୁରନ୍ତ ଯୌବନ ।

କିଏ ସେ ବିନ୍ଧାଣୀ ଗଢିଲା ଦେହର କୋଣାର୍କ

ଅତି ଯତନେ ଦେଇ ରୂପ ରସ ରଙ୍ଗ ଗନ୍ଧ

ପାଗଳ ମହୁମାଛି ଭଅଁର ପ୍ରଜାପତି ସଭିଏଁ

ଚୁମିବାକୁ ଓଠ ଛାଡନ୍ତି କନ୍ଦର୍ପ ବାଣ ।

କାମନାର ପକ୍ଷୀ ନାହିଁ ତୁମ ସୀମା ସରହଦ

ତୋଳିପାର ମଧୁର ମିଳନ ଛନ୍ଦେ ପାରିଜାତ ଫୁଲ

ତୁମେ ମୋ ଈଶ୍ଵର ମୁଁ ତୁମ ମନ୍ଦିର

ଉଷ୍ଣତାର ବାହୁଯୁଗଳେ ଏକାକାର ମନ ।

ପାହାଡ ଝରଣା ଘଞ୍ଚ ସବୁଜ ବନାନୀ

ସବୁ ତ ସୁଶୋଭିତ ତୁମ ଅଙ୍ଗେଅଙ୍ଗେ

ତୁମେ ପ୍ରକୃତି ମୁଁ ପୁରୁଷ ଯୁଗେଯୁଗେ

ସଦା ମନ ବ୍ୟାକୁଳିତ କରିବାକୁ ଟିକେ ଆଲିଙ୍ଗନ ।

ମୋ- ୭୩୭୭୧୯୭୯୯୯