ତୁମେ ସାଗର କୂଳିଆ ଦିଅଁ

     ତୁମେ ଏମିତିକା ଗୋଟେ ଦିଅଁ

     ସଦା ଭକତ  ଭାବରେ ଥାଅ

   ଭକ୍ତ ଭଗବାନ     ଅଛିଣ୍ଡା ବନ୍ଧନ

   ଭାବରେ ବାନ୍ଧିଛ   ହେ କଳାବଦନ

      ଲଗାଇଛ କେଉଁ ମୋହ ।।

      ତୁମେ ସାଗର କୂଳିଆ ଦିଅଁ

      ମୁଁ ତ ନଈ   କୂଳିଆ ପୁଅ

   ଆମ ଗାଆଁ ନଈ   ସୁଅ ନିଏ ବହି

   ମୋ ମନ ଭକତି   ଦିଏ ମୁଁ ଭସାଇ

      ସେଇଠି ଥାଇକି ପାଅ ।।

     ତୁମେ ତୁଳସୀ  ରସିଆ ଦିଅଁ

     ସଦା ଗୋଡ଼ ହାତେ ପିନ୍ଧୁଥାଅ

   ମୋ ବାଡ଼ିରେ ମୁହିଁ  ତୁଳସୀ ଲଗାଇ

   ପଠାଉଛି ଜଗା    ଏକା ତୁମ ପାଇଁ

       ସାଦରେ ଆଦରି ନିଅ ।।

      ତୁମେ ଷାଠିଏ ପଉଟି ଖାଅ

      ନିତି ଭକତକୁ  ବାଣ୍ଟୁ ଥାଅ

   ମୋ ଜମି ଅମଳ  ସେ ସରୁ ଚାଉଳ

   ଯାଇ ପହଞ୍ଚଇ   ସେ ବଡ ଦେଉଳ

       ନିତି ଭୁଞ୍ଜି ବାଣ୍ଟୁଥାଅ ।।