ତୁମେ ଅଛ ବୋଲି ବାପା

କେତେ ଯେ ମଧୁର ସ୍ନେହ ଶରଧାର

ଝରାଇ ଅମୀୟ ଧାର

ମଧୁ ମୟୀ ହାସେ ଉପଦେଶ ଭାଷେ

କରି ଆନନ୍ଦ ମୁଖର ॥

ପ୍ରୀତି ଅନୁରାଗେ ସତତ ସରାଗେ

ଦିଅ ଶତ ଶୁଭାଶିଷ

ତୁମ ଆଲିଙ୍ଗନେ ସେନେହ ପ୍ଲାବନେ

ପ୍ରାଣ ଆମ  ପୁଲକିତ ॥

ତୁମେ ଅଛ ବୋଲି ଆମେ ଶିଖୁ ଚାଲି

ପଡି ଉଠି ବାରମ୍ବାର

ଟିକି ଟିକି ହେତେ ଧରି ତୁମେ କେତେ

ଶିଖାଅ କାର୍ଯ୍ଯ ଅପାର ॥

କେତେ ଆଦର ର  ଅନାବିଳ ଝର

ଝରାଇ ବାପା ଅନ୍ତରୁ

କେଡେ ମନୋରମ  ଆହା କି ! ମହାନ

ସନ୍ଦେଶ ତୁମ ପାଖରୁ ॥

ପାଇ ପାରୁ ଅଛୁ  ତୁମେ ଅଛ ବୋଲି

ସ୍ବଚ୍ଛ ଅଛି ଆମ ମନ

ପାଇ ପାରୁ ଅଛୁ  ତୁମ ସୁଦୟାରୁ

ଯେବେ ଯାହା ପ୍ରୟୋଜନ  ॥

ଆଦର୍ଶ ବତାଇ  ଆହ୍ବାନ ଯୋଗାଇ 

ଦେଉଛ ଆମରି ପାଇଁ  

 ମଜା କଥା ଗପ କାହାଣୀ ଅମାପ

ସେନେହେ ଦିଅ ଶୁଣାଇ  ॥

ତୁମ ସ୍ନେହ ଶ୍ରଦ୍ଧା  ବାଧା ଓ ସୁବିଧା

ସବୁ ଆମ ହିତ ଲାଗି

ତୁମର ଆଦର ତୁମର ଯତନ

ପ୍ରତି କ୍ଷଣେ ଉଠେ ଜାଗି  ॥

ବାତ୍ସଲ୍ଯ ଆବେଗେ  ଆହା କେତେ ରଙ୍ଗେ

ଢାଳି ନିତି ଅନୁରାଗ

ବାଲ୍ଯ ଚପଳତା  ଶୈଶବ ‐ ମୂଦୁତା

ଅଭିନବ ଭାବ ‐ରଙ୍ଗ ॥

ରସ ହସ ଖେଳ ଭାଷ‐ କୌତୂହଳ

ରଚୁଛୁ ନିତି ସନ୍ତୋଷେ

ତୁମେ ଅଛ ବୋଲି ବାପା ଆମେ ଚଳି

ପାରୁଛୁ  ପରମ ତୋଷେ ॥