ତୁମ ସ୍ରଷ୍ଟା କିଏ?

ମୁଁ (ତୁମ)ସୃଷ୍ଟି ....

ତୁମେ ସ୍ରଷ୍ଟା 

ତୁମର ସ୍ରଷ୍ଟା କିଏ ???

ମୁଁ ଭବ ...

ତୁମେ ଭଗବାନ

ତୁମ ଭଗବାନ କିଏ ??

ମୁଁ ଅଜ୍ଞ ...

ତୁମେ ବିଜ୍ଞ

ତୁମ ଗୁରୁ କିଏ ?

ମୁଁ ନଶ୍ବର ବୋଲିତ ତୁମେ ଇଶ୍ବର ।

ତୁମକୁ ସର୍ବଜ୍ଞର ଆଖ୍ଯା ଦେଇ,

ମୁଁ ଅଜ୍ଞନତା ବରିଛି ।

ତୁମକୁ ଶ୍ରେଷ୍ଠତା ଦେଇ ନୀଚତା ବରିଛି ।

ତୁମକୁ ପାପ ଦେଇ ମୁଁ ପାପୀ ସାଜିଛି ।

ତୁମେ ନ ଥିଲେ ମୁଁ କଣ କେବେ,

ପାପ କରିଥାନ୍ତି ।

ସବୁ ପାପରୁ କ୍ଷାନ୍ତ ପାଇଁ

ମୁଁ ଇଶ୍ବର ପୁଜୁଛି ।

ସବୁ ସେ କରନ୍ତି ବୋଲି କହି,

ତାଙ୍କୁ ସବୁ ଦୋଷ ଦେଇ 

ଯେତେ ପାପ କରି,

ତାଙ୍କୁ ପକ୍ଷଭୂକ୍ତ କରିଚି 

କାରଣ ସବୁ ମୁଁ କରୁଚି

ଇଶ୍ବରଙ୍କ ନାମେ ।

ମୁଁ' ମୋ' ସ୍ରଷ୍ଟା କହି,

ତୁମ ସୃଷ୍ଟିକୁ ବିବର୍ଣ୍ଣ କରୁଛି ।

ତୁମକୁ ମହାବିଜ୍ଞ କହି,

ଅଜ୍ଞାନତାରେ ବୁଡି ରହିଛି ।

ଅନ୍ଯାୟ ଅନୀତିକୁ ଭୃକ୍ଷେପ ନକରି,

ବିପଥ ଗାମୀ ହେଉଛି ।

ତୁମେ ମୋତେ ଅନୁପ୍ରାଣିତ କର

କହି ମୁଁ ପ୍ରେରିତ ହେଉଛି 

ତେବେ ସତରେ ଏସବୁ ମୁଁ ନା

ଇଶ୍ବର କରୁଛନ୍ତି ।

ଇଶ୍ବର ମୋତେ ଗଢିଛନ୍ତି

ମୁଁ କଣ ତାକୁଂ ଗଢିଛି।

ଗଢିଛି ବୋଲିତ ତାକୁଂ

ପଥର ମୂଣ୍ମୟୀ କାଷ୍ଟ ପିତୁଳାର ରୂପ ଦେଇଛି ।

ନିରାକାରରୁ ସାକାର ରୂପ ମୁଁ ଦେଇଛି ।

ମୁଁ ଇଶ୍ବରକଂ ରୂପକୁ ଜନ୍ମ ଦେଇଛି

ଏଇ ହାତେ ଗଢିଛି ।

କଳ୍ପନାରେ ନୁହେଁ ବାସ୍ତବତା

ଚିନ୍ତା ଓ ଚେତନାରେ ସମସ୍ତକୁଂ

ଅନୁପ୍ରେରିତ କରିଛି ।

ମୁଁ ମାନବ ହୋଇ ବି ଇଶ୍ବରକୁଂ ସୃଷ୍ଟି କରିଛି ।

ଆଉ ଇଶ୍ବର ମୋତେ ସୃଷ୍ଟି କରିଛନ୍ତି ।

ମୋ'ଭିତରେ ସେ,ତାଙ୍କ ଭିତରେ ମୁଁ ଅଛି ।

ସେ' ମୋ ସ୍ରଷ୍ଟା, ତାଙ୍କ ସ୍ରଷ୍ଟା....???