ତୁମ ଅନୁପସ୍ଥିତି*

ପୁରାଣେ ମୁଁ ପଡିଥିଲି

ତୁମେ କାଳେ ରକ୍ଷା କଲ

ଦ୍ରୌପଦୀର ମାନ

ଦେଇଥିଲ କୋଟି ବସ୍ତ୍ର 

କୁରୁ ବଂଶ ଧ୍ବଂସ ହେଲା

ନାରୀ ନିର୍ଯାତନା ପାଇଁ। 

ସତୀ ସୀତା ଲୁହେ

ସ୍ବର୍ଣ୍ଣ ଲଙ୍କା ଧ୍ବଂସ କଲ

ରାମ ଅବତାରେ

ନୀରବ କାହିଁକି ପ୍ରଭୁ

ଏ ରାଜ ରାସ୍ତାରେ

ଦିନ ଦ୍ବିପ୍ରହରେ

କାନ୍ଦନ୍ତି କେତେ

ଦ୍ରୌପଦୀ ଆଉ ସୀତା

ନିର୍ଯ୍ଯାତିତା ପୁଣି ଲୁଣ୍ଠିତା

କାହିଁକି ନୀରବ ପ୍ରଭୁ

କାହିଁ ତୁମର ଶକ୍ତି

କାହିଁ ତୁମର ରକ୍ଷାକର୍ତ୍ତା ବେଶ

ନିଶ୍ଚଳ କାହିଁକି? 

 ଖୁବ୍ ଶୀଘ୍ର ଅବତାର

ରକ୍ଷା କର ଏ ନାରୀ ଜାତିରେ

ତ୍ରାଣକର୍ତ୍ତା ନାମ ତୁମ

ଶୋଭା ପାଉ

ସବୁ ଯୁଗ ପରି

ଏ କଳି ଯୁଗରେ।