ତୁ

ପହିଲି ବର୍ଷାରେ କାଦୁଆ ବିଲରେ ଧାନ ରୂଆ ଟିଏ ମୁଁ,

ମୋ କଅଁଳ କାଣ୍ଡକୁ ଶକ୍ତ କରୁଥିବା ଆଷାଢ଼ ଶ୍ରାବଣ ତୁ ।

ମନ ବହିଥାକ ଡାଏରୀର ସାଧା କାଗଜ ଫର୍ଦ୍ଦଟେ ମୁଁ,

ମୋ ଛାତିରେ ଗାରେଇ କବିତାଟେ ଲେଖି କବିର କଳ୍ପନା ତୁ ।

କୋଟିଏ ତାରାଙ୍କୁ ପାଖରେ ରଖିବି ଏକା ଆକାଶଟେ ମୁଁ,

ମୋ ଅନ୍ଧାର ହୃଦୟେ ଆଶା ଭରୁଥିବା ପୁନେଇଁ ଚାନ୍ଦଟା ତୁ ।

ବର୍ଷାକୁ ବାଟେଇ ଶୀତକୁ ବନ୍ଦେଇ ଶରତ ଋତୁଟେ ମୁଁ,

ମୋ ଦାଣ୍ଡ ଅଗଣାରେ ନାଚି ଖେଳୁଥିବା କାଶତଣ୍ଡି ଫୁଲ ତୁ ।

ଅଙ୍କା ବଙ୍କା ପଥେ କୁଳୁ କୁଳୁ ବୋହି ଲକ୍ଷହୀନ ନଈ ମୁଁ,

ମୋ ଠିକଣା ସାଇତି ଆଶ୍ରା ଦଉ ମୋତେ, ଦରଦୀ ସମୁଦ୍ର ତୁ ।

ଝଡ଼ ବତାସକୁ ଭାରି ଭୟ ମୋର ହୁଲି ଡଙ୍ଗା ଟିଏ ମୁଁ

ମୋ ହାତ ଧରି ମୋତେ ଭସେଇ ନେଉରେ କାଠ ଆହୁଲାଟେ ତୁ ।

ପଥର ସନ୍ଧିରେ ଆପେ ଫୁଟିଥିବା ଜଙ୍ଗଲୀ ଫୁଲଟେ ମୁଁ

ମୋ ବାସ୍ନା ହୀନ ତନୁ ମହୁ ଶୋଷୁଥିବା ମହୁମାଛି ପରା ତୁ ।

ଅଜଣା ସହରେ ଅମଡା ବାଟରେ ଶୋଷିଲା ବାଟୋଇ ମୁଁ

ମୋତେ ଅସରନ୍ତି ରାସ୍ତା ଅପେକ୍ଷା କରିଛି, ମୋ ମରୁ ମରୀଚିକା ତୁ ।