ସୁଖ ସୌଦାଗର

ସପନ ବଣିକ ଆହେ

ସୁଖ ସୌଦାଗର ।

ସୁଖ ସବୁ ବାଣ୍ଟି ଦେଇ

ଭକ୍ତି ଆଶା କର ।

ଅଜାଡି ଦେଇଛି ମୋର

ଅନ୍ତରୁ ଭକତି ।

ତ୍ୟାଗୀ ବି ସାରିଛି ସବୁ

ସଂସାର ଆସକ୍ତି ।

ସପନ ଦେଖାଇ ପୁଣି

ଛଡେଇ ନେଉଛ।

ଆନ ର ସପନ ସବୁ

ପାଛୋଟି ଧରୁଛ ।

ଭାବି ମୁଁ ପାରୁନି ତୁମେ

କି କଳାରେ ଖୁଣ।

ସବଳ କୁ ବଳ ଦିଅ

ଅବଳା କୁ ହୀନ।

ମୋ' ସପନ ଅଟକିଛି

ଅଧୁରା ରାସ୍ତାରେ।

ତୁମରି ପରଶ ପାଇଁ

ଅଛି ଅପେକ୍ଷାରେ।

ଜଣେନା ସେ,କେତେବେଳେ

ଜୋଛନା ଝରିବ ।

ତୁମରି ତୂଳୀରେ ତା'ର

ଜୀବନ୍ୟାସ ହେବ ।

ଆହେ ସୁଖ ସୌଦାଗର

ସୁଖ କୁ ବାଣ୍ଟ ନି।

ଦୁଃଖ ସବୁ ପିଇ ଯାଇ

ନୀରବ ରୁହ ନି।

କିଛି ଲୁହ ଦେଇ ଯାଅ

ମୁଁ ତୁମ ନିଜର।

ନୋହିଲେ କହିବି ତୁମେ

ଦୁଃଖ ସୌଦାଗର।