ସ୍ତ୍ରୀ ମୁଁ ନବ ବିବାହିତା

ଘର ଅଗଣାକୁ ଛାଡି ମୁଁ ଆସିଛି

ଯେଉଁଠାରେ ଥିଲି ପରୀ

ଟୋପାଏ ସିନ୍ଦୂର କରିଦେଲା ପର

ଧୂଳି ଖେଳ ଗଲା ସରି ।

ସ୍ୱାମୀ, ଶାଶୁ, ଯାଆ, ନଣନ୍ଦ, ଦିଅର

ସାଥିରେ କରିବି ଘର

ମୋ ହାତେ ଗଢ଼ିବି ସୁନାର ସଂସାର

କରି ପର ଆପଣାର ।

ଝିଅ ଜନମ ତ ପର ଘର ପାଇଁ

ଶୁଣି ବିନ୍ଧୁଥିଲା କାନ

ଖାଣ୍ଡବ ପ୍ରସ୍ଥକୁ କରି ଇନ୍ଦ୍ର ପ୍ରସ୍ଥ

ସୁଖରେ କାଟିବି ଦିନ ।

ନ ହୋଇ ଅଧୀର ଭାଷିବି ମଧୁର

କରି ଦୁଇ କୁଳ ହିତ

ଦୁହିତା ଜନମ କରିବି ସାର୍ଥକ

ସହି ଘାତ, ପ୍ରତିଘାତ ।

ଧଇର୍ଯ୍ୟ, ଭକତି, ଶକତି ମୋହର

ରଖି ବିଭୁ ପାଦେ ଲୟ

ଗୁରୁ ଗୁରୁଜନ ଆଶୀର୍ବାଦ ଲଭି

ବିତିଯାଉ ଏ ସମୟ ।