ସଂମ୍ପର୍କ

    କେତେ ଅଜବ ଏଇ ପ୍ରଣୟର ବନ୍ଧନ

         ବୁଝି ମୁଁ ପାଉନି

   କେବେ ମୁଁ କାହାର ଅବା କେହି ମୋର

        ତଥାପି ଭୁଲି ପାରୁନି I 

    ସଂମ୍ପର୍କର ଡୋରି ଏତେ ଢ଼ିଲାଢାଲା

      ତୁଟିଯାଏ କଥା ପଦୁଟିରେ,

      ସତେ ଅବା କପ୍ ଭାଙ୍ଗିଗଲା

    ଦୁର୍ବଳ ପଂଝାର ନିଦୁଆ ହାତରେ l

       ସଂପର୍କ ନୁହେଁ ଗୋଟେ 

        ଚିନା ମାଟିର ହୃଦୟ 

    ନିମିଷକେ ଯୋଡି, ନିମିଷକେ ଭାଙ୍ଗି 

      ଜୀବନୁ କରିଦିଅ ବିଦାୟ I 

    ନିରାଶା ଭିଡରେ କୁଳ ମୁଁ ପାଉନି 

       ସଂମ୍ପର୍କ ମିଛ ଲାଗୁଛି, 

     ହସି ପାରୁନି କି କାନ୍ଦି ମୁଁ ପାରୁନି 

       ସ୍ନେହ ତ ଫିକା ପଡ଼ିଛି I 

     ସମୟ ହାତରେ ମୁଁ ଛାଡ଼ିଦେଲି 

        ସବୁ ପ୍ରଶ୍ନକୁ ମୋର, 

      ପାଇବା ଆଶାରେ ସବୁ ମୁଁ 

      ହରାଇତ ଦେଲି ଏ ମନର ।

       ସଂମ୍ପର୍କ ହାଟରେ ଖାଲି 

    ନେବା ଦେବାର ହିସାବ ହେଉଛି, 

     ସମୟର କରାଳ ଗତିରେ ଆଜି 

      ମୁଁ ନିଜେ ନିଜକୁ ଖୋଜୁଛି l