ସମୟର ଶେଷ ପରିଣତି

କିଏ ଜାଣେ ,

ହୋଇପାରେ ଆଜି ଦିନ ଶେଷ ଦିନ

ହୋଇପାରେ ଆଜି ରାତି ଶେଷ ରାତି

କିଏ ଜାଣେ ,

ହୋଇପାରେ ଆକି କଥା ଶେଷ କଥା

ହୋଇପାରେ ଆଜି ହସ ଶେଷ ହସ ।।

ସକାଳର ସୂର୍ଯ୍ୟ ରାତିର ଜହ୍ନ

ହୋଇପାରେ ଅପହଂଚ ,ଅଦୃଶ୍ୟ ।

ହୋଇପାରେ ରଂଗହୀନ

ଦିଗନ୍ତର ସ୍ଵର୍ଣ୍ଣାଭ ଦୃଶ୍ୟ ।।

ଛଅ ଖଣ୍ଡ କାଠର ନିଆଁ

ହୋଇପାରେ ଝଲମଲ ,

ସମୟର ଶେଷ ଚିଠି

ହୁଏତ ହୋଇପାରେ ଅପାଠ୍ୟ ,

ଅବୋଧ,ଦୁର୍ବୋଧ ।।

ତେବେ.....କାହିଁକି ?

ଏ କୁଢ କୁଢ

ଛଳନା ଓ ମଧୁର ପ୍ରତାରଣାର

ଦିଗନ୍ତ ବିସ୍ତାରୀ ନଭଶ୍ଚୁମ୍ବି ରୂପ ?

ଗର୍ବ ଅହଙ୍କାରର ମଖମଲି ଅଟ୍ଟାଳିକା

ଅବିବେକୀ ଅମଣିଷପଣିଆର

ସ୍ପର୍ଦ୍ଧିତ ପ୍ରବେଶ ?

ବକ୍ର ଗତିପଥ

ସ୍ଵାର୍ଥପରତା ଓ ହୀନମନ୍ୟତାର

ଲେଲିହାନ ଶିଖା ପ୍ରଜ୍ଵଳିତ ?

ସମୟର ନିକଂଚନ ଅମଡା ବାଟରେ

ନିତି ନିତି ହତ୍ୟା

ସ୍ଵଚ୍ଛ ସ୍ଵାଭିମାନର ଓ ମାନବିକତାର ।

ଯାହା ପ୍ରାଣହୀନ ଲାଗେ

ହୃଦୟର ପ୍ରତିଟି ସ୍ପନ୍ଦନ

ନିଗିଡି ପଡେ ଦୁଇ ବିନ୍ଦୁ ଅଶ୍ରୁ

ବ୍ୟର୍ଥହୁଏ ସମୟର ଶେଷ ନିବେଦନ

ଆକୁଳ ମର୍ମସ୍ପର୍ଶୀ ଯନ୍ତ୍ରଣାର

ଶେଷ ହୀନ କରୁଣ ଚିତ୍କାର ।।।

ଅଧ୍ୟାପକ ଶରତ କୁମାର ଦାସ