ସମୟ ର ଧାର..

ସତେ ଆଜି ସମୟ ର ଧାର,

ଆଶା ଓ ଆଶଙ୍କା ର,

ଦୋ' ଛକିରେ ଠିଆ ହୋଇ,

ଦେଖେ ହା ହା କାର...

ନିରବ ନିଶ୍ଚୁପ ଏଠି,

ନାହିଁ ଆଉ କୋଳାହଳ,

ଭିତତ୍ରସ୍ତ ମଣିଷ ଟି,

ପିଇ ଯାଏ ହଳାହଳ..

ପ୍ରକୃତି ର ତାଣ୍ଡବଲୀଳା ରେ,

ପରାସ୍ତ ସୈନିକ ପରି,

ମଥା ପୋତି 'ତ୍ରାହି'ବୋଲି,

ଡାକେ ସେ ଅଧୀରେ...

ସ୍ତମ୍ଭିଭୂତ, ବେଦନାସିକ୍ତ,

କୋଳ ଆଜି ଧରଣୀ ମା'ର

ଆକୁଳ ଆର୍ତ୍ତନାଦ,ଶୁଭେ ବାରମ୍ବାର,

ତା'କାନରେ ମଣିଷ ଜାତି ର...