ସ୍ମୃତିରେ ଶୀତରାତି

ହଜି ହଜି ଯାଏ କାଶତଣ୍ଡୀ ଶୋଭା

ଶୁଖି ଶୁଖି ଆସେ ନଈ

ଶୀତ ସକାଳର କାକର ବିନ୍ଦୁରେ

ତୁମ ମୁହଁ ଦିଶୁନାହିଁ I

ତୁମେ ପରା ସେଇ ଅମାନିଆଁ ନଈ

ପୀରତି ମଧୁର ଛୁଆଁ

ଶୀତ ପାହାନ୍ତିର ହାଡଭଙ୍ଗା ଶୀତ

ପାଉଁଶ ତଳର ନିଆଁ I

ନିସ୍ତବ୍ଧ ରାତିର ନିଷିଦ୍ଧ ସପନ

ତୁମେ ପ୍ରାଣ ଖୋଲା ଖୁସି

ତୁମ ପ୍ରତିକ୍ଷାରେ ରାତି ସରିଯାଏ

ପ୍ରୀତିଫୁଲ ହୁଏ ବାସି I

ଦେଖିଥିଲି ଦିନେ ତୁମକୁ ଗୋ ପ୍ରିୟା

ଏକାନ୍ତରେ ଏକା ବସି

ଅତି ଆଦରରେ ବଢାଇଲି ହାତ

ସରଗୁ ପଡିଲି ଖସି I

ଶୀତ ସକାଳର ନରମ ଖରାରେ

ଦେଖିଦେଲେ ତୁମ ମୁହଁ

ସ୍ମୃତି ଲୁଚିଯାଏ ବିସ୍ମୃତି ଗର୍ଭରେ

ଆଖି ପିଇଯାଏ ଲୁହ I