ସ୍ମୃତି

ମଲାଜହ୍ନ ହୋଇ

ପାଖେ ପାଖେ ରହି

ମରମ ଦହେ

ଅତୀତର ଚିହ୍ନ

କଳଙ୍କ ଯୌବନ

ସରମ ବହେ

କେବେ ପିଲାଦିନ

ଦହନ କମ୍ପନ

ପାଖରେ ଥାଏ

ଉଜୁଦା ଦରବ

ଅଥବା ଗୌରବ

କାନରେ କହେ

ହଜିଗଲା କଥା

କିମ୍ପାଇଁ ନୀରବତା

ହୃଦୟେ ବହେ

ଅଣଚାଷ ବାଆ

କୌତୁକ ନାଆଁ

ପଛେ ଗୋଡ଼ାଏ

ବାପାଙ୍କ ଆକଟ

ମା ସ୍ନେହ ନିଷ୍କପଟ

ମନରୁ ନାଯାଏ

ଭାଇ ଭଗ୍ନୀ ପ୍ରେମ

ପରିବାର ଦାନ

ମନରେ ରହେ

ସ୍ମୃତିରେ ଥାଏ

ଇତି ନହୁଏ

ଜୁଇ ଜାଳିବା ଯାଏଁ