ସ୍ମୃତି ଆଜି ନଥାଏ

ଆଖିଏ ସପନ ଉଇ ଖାଉଥିଲା

ଶୂନ୍ୟସ୍ଥାନ ଥିଲା ଛାତିଏ

ଅନେକ ରାତିର ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି ଦେଇ

ସାଥିବି ହେଲନି ରାତିଏ

ପାପୁଲିଏ ପ୍ରେମ ବସା ବାନ୍ଧିଥିଲା

ସୁଖ ଶବ୍ଦ ଥିଲା ଧାଡିଏ

ଶାମୁକେ ଶୂନ୍ୟତା ପୁରି ପାରିଲାନି

ଲୁହ ଜମି ଗଲା ଗାଡିଏ

ବାଟେଘାଟେ କିଏ ଦେଖା ହେବା ଲୋକ

ସ୍ମୃତି ଦେଇଯାଏ କଥାଏ

ମନଦୁଃଖ କଥା ବୁଝୁଥିବା ଲୋକ

କାନ୍ଦିଲା ବେଳକୁ ନଥାଏ...