ସମ୍ପର୍କ ର ବୋଝ

ଭାବି ଚିନ୍ତି କୁହ ମୋତେ

କେବେ ମାଗିଛି

ତୁମଠାରୁ ଆଞ୍ଜୁଲାଏ ଖୁସି

ଭରସି ଦେଇଛ କି କେବେ

ଖୁସିରେ କାଗଜ ଫୁଲ ପେନ୍ଥାଏ ।।

ଧରି ନେଇଛ 

ମୋ ଜୀବନକୁ ଆକ୍ତାମାକ୍ତା,

ଆବୁଡ଼ା ଖାବୁଡ଼ା ରାସ୍ତାରେ

ମେଘ ପାଣି ଜମା ବାଲି ବିଞ୍ଚା ପରସ୍ତ ।।

ଏ ସନ୍ଧିକ୍ଷଣରେ ମନେ ମୋର 

ଉଦବେଗ ଝଡର ତାଣ୍ଡବ

ରୋକି ପାରିବକି ଟିକେ ସାହସୀ ହେଇ ll

ନଚେତ୍ ସମୁଦ୍ର ବକ୍ଷରେ

ପିଟି ହେଇ ଇତଃସ୍ତତ ହେଇ ଯିବି

ଚିହ୍ନ ବର୍ଣ୍ଣ ସାଉଁଟିବାର 

ଅବସର ପାଇବ କାହୁଁ ?

ନିର୍ଭୟ ରୁହ,

ମୁଁ କେବଳ ସମର୍ପଣର ଦ୍ୱାହି ଦେଇ

ବିଶ୍ୱାସ ମାଗି ନେବିନି

ମୁଁ ପୂର୍ବରୁ ଜାଣିଛି କଲିଜା ଟା ତୁମେ

ଗଛ କୋରଡରେ ଛାଡ଼ି ଆସିଛ ।।

ମାେ ନିଷ୍ପ୍ରଭ ହେବାଟା 

ଧୀରେ ଧୀରେ

ପ୍ରଶ୍ନ କରୁଛି, ଧିକାରୁଛି ତୁମକୁ ନିଶ୍ଚେ

ସମ୍ପର୍କର ଚଉହଦିରେ 

ମୁଣ୍ଡ ପିଟୁଛନ୍ତି ସ୍ବପ୍ନିଳ ଚିତ୍ର ସବୁ

ଯାହା କିଛି ମିଶି ଦୁହେଁ ଆଙ୍କିଥିଲେ ।।