ସମିୟାର୍ ଖେଲ୍

ଦେଖିଛୁ କାଏଁ କେଭେଁ ସମିୟାର୍ ଖେଲ୍

ସମିୟାର୍ ଆଗାଡ଼େଁ ସାରା ଜଗତ୍ ଟା ଆଏ ଢେଲ୍ ।

ଆଏସି ଗୁଟେ ଗୁଟେ ବେଲ୍

ସମିୟାଟା ଦେଖାସି ତାର୍ ଖେଲ୍ ।

ଗୁଟେ ସମିୟାରେ ମିଶେଇଥିବୁ ଦୋସ୍ତୀର୍ ହାତ୍

ଆଉ ଟିକେ ଗଲେଁ ମାର୍ବୁ ଶହ ଶହ ଲାତ୍ ।

ଯାହାକେ ଇହାଦେ କହିଥିବୁ ଖରାପ୍

କର୍ବାର୍ କେ ପଡ଼୍ବା ସାତ୍ ଖୁନ୍ ର ମାଫ୍ ।

ଜାନିଛ କାଏଁ ସାଗର୍ ମନ୍ଥନ୍ ର କଥା

ଅସୁର୍ ମାନ୍କୁ ଖରାପ୍ କହୁଥିଲେ ସେମାନେ ମାନ୍ଲେ ତାକର୍ କଥା ।

ଦେବ୍ତା ଅସୁର୍ ମିଶିକରିଁ କର୍ସନ୍ ସାଗର୍ ମନ୍ଥନ୍

ଦୁହେ ମିଶି କରିଁ ବିଷ୍ଣୁ ର୍ ଅଭାବ୍ କେ କର୍ସନ୍ ପୂରନ୍ ।

ଯଦି ନାଇଁ ମିଶିଥିତେ ଦେବ୍ତା ସାଙ୍ଗେ ଅସୁର୍

ବିଷ୍ଣୁ କେ ଲକ୍ଷ୍ମୀ ମିଲ୍ବାର୍ ଆଶା ପଲେଇଥିତା କେତ୍ନି କେତେ ଧୂର୍ ।

ସେ ଖରାପ୍ ଆଏ ବଲିଁ ନାଇଁ କହେବୁ ନାଇଁ ମିଶେଁ

ଇନ୍ତା କଲେଁ ପଡ଼ିପାରୁ ତୁଇଁ କେତ୍ନି କେତେ ଲସେଁ ।

ମତୁଆଲ୍ ସାଙ୍ଗେ ମିଶିଗଲେଁ କେଭେଁ ନାଇଁ ଭାବ୍ବୁ ହେଇଯିମି ମତୁଆଲ୍

ତାର୍ ସାଙ୍ଗେ ମିଶିଗଲେଁ ଭେଲ୍ ବଦ୍ଲିଯିବା ଭଲ୍ ହେଇଯିବା ତାର୍ ହାଲ୍ ଚାଲ୍ ।

ଡେବ୍ରି ହାତ୍ ସାଙ୍ଗେ ମିଶ୍ଳେଁ ଭୁଜ୍ନି ହାତ୍ ମିଶ୍ଲେଁ ହେସି ପ୍ରଣାମ୍

ହେନ୍ତା ଭଲ୍ ଲୁକର୍ ସାଙ୍ଗେ ଖରାପ୍ ଲୋକ୍ ମିଶ୍ଲେଁ କେତେଟା ହେସି ଭଲ୍ କାମ୍ ।

ନାଇଁ ଭାବିକରିଁ କାହାକେ ଭଲ୍ ଖରାପ୍ ମିଶ୍ବୁ ସମ୍କିର୍ର ସାଙ୍ଗେ

ଯଦି ତୁଇଁ ନିଜେଁ ନିଜ୍କେ ଭଲ୍ ଭାବୁଛୁ ରଙ୍ଗେଇ ନେବୁ ତୋର୍ ଚରିତ୍ରର୍ ରଙ୍ଗେ ।