ସୀତା ଠାବ ନିମନ୍ତେ ମନ୍ତ୍ରଣା

ଚାତୁର୍ମାସ୍ୟା ଯେ ଏବେ ଯାଇଛି ସରି,

ସୀତା ଠାବ ନିମନ୍ତେ ବିଚାର କରି ଯେ l

ଡାକିଲେ ରାମଚନ୍ଦ୍ର ଭାଇ ସୌମିତ୍ରି

ସୁଗ୍ରୀବରେ ସନ୍ଦେଶ ଦିଅ ଝଟତି ଯେ l

ରାଜ୍ୟଭାର ପୁଣିହିଁ ଭୋଗ ବିଳାସେ,

ଭୁଲିଗଲେ ସେ ଅବା ରହି ଆଳସ୍ୟେ ଯେ l

ଏହି ବଚନ ମୁଖୁ ଭ୍ରାତାଙ୍କ ଶୁଣି,

ସୌମିତ୍ରି କମ୍ପମାନ ଶିରକୁ ଝୁଣି ଯେ l

ପହଞ୍ଚି କିସ୍କିନ୍ଧ୍ୟାର ରାଜ ପ୍ରାସାଦେ,

ଝିଙ୍ଗାସ ବାଣୀ କହି ମହା ସକ୍ରୋଧେ ଯେ l

ସୁଗ୍ରୀବ ଜାମ୍ବବାନ ଅଙ୍ଗଦ ନଳ,

ନୀଳ ଦ୍ବିବିନ୍ଦ ଆଦି ବାନରକୁଳ ଯେ l

ଲକ୍ଷ୍ମଣେ ଶାନ୍ତକରି ଚରଣ ଧରି,

ତାଙ୍କ ସହିତ ନଗ୍ରୁ ଆସି ବାହାରି ଯେ l

ଋଷ୍ୟମୁକେ ପହଞ୍ଚି ଶ୍ରୀରାମ ପାଶେ,

ସମ୍ମାନ ଜଣାଇଲେ ଯେଝା ବିଶେଷେ ଯେ l

ସୀତା ଠାବକୁ ହେଲା ଯେ ଆଲୋଚନା,

ସୁଗ୍ରୀବ ଜାମ୍ବବାନ ବାନର ସେନା ଯେ l

ପ୍ରାଚୀ ପଶ୍ଚିମ ପୁଣି ଉତ୍ତର ଦିଗେ,

ନଳ ନୀଳ ଦ୍ବିବିନ୍ଦ ସେନାଙ୍କ ଭାଗେ ଯେ l

ଦକ୍ଷିଣ ଦିଗ ଅଟେ ଦୁର୍ଭେଦ୍ୟ ପଥ,

ହସ୍ତୀ ଗଜ ପଦାତି ନଯିବ ରଥ ଯେ l

ମହା ସମୁଦ୍ର ଅଛି ଦକ୍ଷିଣ ଲାଗେ,

ଜୁଟିଲା ହନୁମାନ ଅଙ୍ଗଦ ଭାଗ୍ୟେ ଯେ l

ଅଙ୍ଗଦ ବୋଲେ ଯାଇ ପାରିବି ମୁହିଁ,

ଫେରିବା ପଥ ମୋରେ ନୁହେଁ ଯୋଗାଇ ଯେ l

ଏଥକୁ ହନୁମାନ ଏକା ସମର୍ଥ,

ଯାଇ ଫେରିବା ତାଙ୍କ ନୋହିବ ବ୍ୟର୍ଥ ଯେ l

ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ହେଲା ହନୁ ଯିବେ ଲଙ୍କାକୁ,

ସେଠି ଖୋଜିବେ ଯାଇ ମାତା ସୀତାଙ୍କୁ ଯେ l

ପାତ୍ର ମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କୁ ନେଇ ଏହି ମନ୍ତ୍ରଣା,

ଶୁଣି ଶ୍ରୀରାମ ହେଲେ ଆନନ୍ଦ ମନା ଯେ l