## ଶୁଖିଲା ପତ୍ର ##

ଜୀବନ ନାଟକ ଅପରାହ୍ନ ବେଳ

     ଯେମନ୍ତ ଶୁଖିଲା ପତ୍ର

ଯେତେ ସବୁ ସୁଖ ଅପସରି ଯାଏ

      ମଣିଷ ନିମିତ୍ତ ମାତ୍ର ।।

ବାଲ୍ୟ ଚପଳତା ଯୁବ ଉଦ୍ଦାମତା

      ସବୁ ଲଭେ ପରାଭବ

ଯାତନା ଜଞ୍ଜାଳେ ଆଉଟା ମାନବ

     ଶୁଖିଲା ପତ୍ରରେ ଭାବ ।।

ଗଛରୁ ଖସିଲେ ଶୁଖିଲା ପତର

     ତରିଯାଏ ସିନା ଭଲେ

ସଂସାର ବନ୍ଧନେ ଅଭିନୟ ପରେ

   ଜୀବନଟା ଭାଗ୍ୟ ମୂଲେ ।।

ପବନ ଭରସା ଲାଭେଣ ପତର

    ଦିଗେ ତାର ଚାଲିଯାଏ

ଅପସୋରା ଏଇ ଜନମଟା ଆମ

    ନିର୍ବାଣକୁ ଖୋଜୁଥାଏ ।।

ଗଛରେ ଯେସନ ପତ୍ରର ଭୂମିକା

    ସେମିତି ମଣିଷ ବେଳ

ଯେଉଁ ପତ୍ର ଦିନେ ଛାଇ ଦେଉଥିବ

   ଶୁଖିଲେ ହୁଅଇ ଜାଳ ।।