ଶରତ ଆକାଶେ

ଶରତ ଆକାଶେ ହସେ କି ଜହ୍ନ

ପଡୁଛି କିରଣ ହୋଇ ଉଛନ୍ନ ।

ନୀଳ ନୀଳ ବନେ ରୂପେଲି କିରଣେ

ପଡେ କି ଗୋପନେ ବିମୋହିତ କୋଣେ ।

ସବୁଜ ଧରଣୀ ସବୁଜ ପିନ୍ଧିଛି

ଜହ୍ନକୁ ଜଳାଇ ଯାଉଅଛି କାହିଁ ।

ଶରତ ଆସିଛି ମରତେ

ମାଖନ ଫୁଲଟି ସଙ୍ଗତେ ।

ଜହ୍ନି ଫୁଲ ହସେ ଚାଲରେ

କାଶଚଣ୍ଡୀ ଦିଶେ ବାହାରେ ।

ମନୋହର ଲାଗେ ରାତିଯେ

ପରିବେଶ ସତେ ଶାନ୍ତ ଯେ ।